maandag 25 november 2013

Fortaleza en Jericoacoara

Oi,

In dit blogbericht zal ik jullie vertellen over mijn vakantie naar Fortaleza en Jericoacoara. Sorry voor het lange wachten, maar het internet in mijn huis werkte enkele dagen niet.

We hadden vrijdag (15 nov) geen school, maar ik ben woensdag en donderdag ook niet naar school gegaan.
Dinsdag (12 nov) zijn we om 17 uur vertrokken naar de luchthaven van Recife voor onze vlucht naar Fortaleza. -Fortaleza is een stad aan zee vlak onder de evenaar in het Noordoosten van Brazilë met zo’n 2,5 miljoen inwoners. Het ligt in de provincie Céara (ik woon in de provincie Pernambuco).- We hadden bijna onze vlucht gemist want iedereen zat al in het vliegtuig toen we aankwamen. Het was de kortste vlucht van mijn leven, maar 45 min, en die minuten vliegen echt letterlijk voorbij J Gelukkig dat we met het vliegtuig gingen want als we met de auto waren gegaan, hadden we 12 uur moeten rijden. In de luchthaven is de neef van mijn gastpapa ons komen ophalen met een huurwagen, die we de rest van onze vakantie hebben gebruikt. Ons hotel lag vlak aan de zee en ik deelde een kamer met mijn broer en zus. Diezelfde avond laat zijn we nog in een restaurant dicht bij ons hotel gaan eten.


Uitzicht vanuit het hotel op de zwemclub van de stad

Uitzicht vanuit het hotel op de zee
Mijn gastpapa en ik bij ons hotel
De volgende dag (na een heerlijk ‘hotelontbijt) zijn we naar het huis van diezelfde neef gegaan. We pikten hem en zijn zoontje daar op om naar het ‘Beach Park’ te gaan, een reuze waterpretpark met 10-tallen glijbanen. Na een uurtje rijden komen we daar aan, maar… het park was die dag jammergenoeg gesloten L We hebben dan eerst wat met onze auto op het strand gereden, maar toen we enkele keren vast zaten besloten we naar ‘crocobeach’ te gaan. Dat was een soort van strandclub met zwembad en restaurant. We hebben daar de hele namiddag gezeten, gegeten en wat gezwommen. Ik heb er een verse krab gegeten. Dat was heel lekker, maar heel veel werk en gesmos op open te krijgen J Eenmaal terug bij het hotel, zijn mijn gastpapa, mijn broer, zus en ik op de dijk gaan wandelen want er was daar een markt. Ik heb er enkele typische sleutelhangers gekocht (voor op mijn blazer) en ook een soort van standbeeldje van ijzer met mijn naam in (zie foto). Die verkoper kon dat op een kwartiertje maken! Na de markt zijn we in PizzaHut gaan eten.


Uitzicht over Fortaleza vanuit het appartement van de neef van mijn gastpapa
Crocobeach
Lekkere, maar onhandige krab
Mijn broer en ik bij crocobeach

De markt op de dijk in Fortaleza

Beeldje gekocht op de markt in Fortaleza

Donderdag ochtend zijn we met andere mensen (weer die neef, zijn vrouw en zijn zoon; de ouders van de vrouw van die neef; de ouders van de schoonzus van die vrouw van die neef en een nichtje en neefje van die zoon van die neef, hahaha hopelijk kunnen jullie er aan uit, in ieder geval, we waren in totaal met 14 personen en 3 auto’s) vertrokken naar Jericoacoara. -Jericoacoara is een stadje aan de zee, helemaal omringt door zand. Je kan er enkel geraken als je eerst een half uur langs het strand en door de duinen rijd. Ook de straten in het stadje zelf zijn niet van asfalt maar van zand.- Van Fortaleza naar Jericoacoara was het ongeveer 4 uur rijden. Onderweg zijn we gestopt in een restaurant waar we lekkere vis hebben gegeten. De laatste kilometers moesten we dus door zand rijden en ik dacht dat dat heel ‘zacht’ zou rijden, maar integendeel, het was heel hobbelig en bobbelig. Er was wel een prachtig zicht omdat de zon al aan het ondergaan was. In het stadje zelf hing er een gezellige, zomerse vakantie sfeer: iedereen loopt op slippers of blote voeten, veel artisanale kraampjes en winkeltjes, surfers, gezellige restaurantjes, … Ook ons hotel was heel mooi: allemaal kleine huisjes, 2 zwembaden, 2 bubbelbaden, een welness, het lag vlak aan het strand, … Ik deelde weer een kamer met mijn broer en zus. ’s Avonds hebben we in het restaurant van het hotel gegeten, dat op het strand gelegen was.


Uitzicht vanuit de auto opweg naar Jericoacoara
Kite surfer

Mooie zonsondergang op het strand

Uiltjes op het strand

Rijden op het strand

Mooie zonsondergang in Jericoacoara
Mijn gastpapa, zus en ik in het bubbelbad

De straat van ons hotel in Jericoacoara

Ingang van ons hotel

Zwembad 1

Mijn bed was mooi versierd met bloemetjes

Zwembad 2

De hotelhuisjes

De volgende ochtend zijn we met onze auto naar een lagune gereden (weeral door zandduinen moeten rijden). Op een gegeven moment was alle zand helemaal ‘wit’ en er waren geen enkele planten dus het leek voor mij alsof we door sneeuw reden J De lagune leek echt op het paradijs: wit strand, blauw water, hangmatten in de zee, … Ik heb een beetje gezwommen en gezonnebaad. Jammergenoeg was er veel wind en kwam er veel zand op je terecht. Na daar te hebben geluncht zijn we terug naar het hotel gegaan waar we nog wat gezwommen en gezonnebaad (zonder veel succes) hebben. ’s Avonds zijn we in een lekker restaurant gaan eten.

De lagune/paradise

Hangmatten in de zee

Zaterdag stond er niets speciaal op het programma, we zouden nergens heengaan. In de voormiddag ben ik met mijn gastpapa en de neef van mijn gastpapa een beetje op het strand gaan wandelen. Mijn gastpapa en ik hebben toen ook een grote zandduin beklommen en bovenop de duin hadden we een prachtig zicht over het strand en de zee. Ik heb op het strand ook voor de eerste keer de binnenkant van een kokosnoot gegeten. Nadat je het kokoswater eruitgedronken hebt (lust ik niet), wordt de kokosnoot in 2 gekapt en dan kan je het wit eruitschrapen. Het is best lekker. In de namiddag hebben mijn zus, broer en ik in de welness een massage gehad. Het was zalig en ontspannend, al deed het soms wel wat pijn omdat ik de ‘sport-massage’ had gekozen. Na nog wat te hebben gezwommen zijn mijn zus, de vrouw van de neef van mijn gastpapa en ik (de rest was naar restaurant van vorige dag) in een creperie gaan eten. Het was heel gezellig en de pannenkoeken waren heerlijk.

De zandduin die we hebben beklommen

Uitzicht van op de zandduin

Ik op de zandduin

Ik op de zandduin

Binnenkant kokosnoot

De giga zandduin

De volgende dag zat onze vakantie er jammergenoeg al op. We moesten eerst helemaal terug naar Fortaleza rijden om daar ons vliegtuig te nemen. Na een lange rit hadden we ons vliegtuig weeral bijna gemist J Onderweg van Recife terug naar huis zijn we coxinhas gaan eten en thuis ben ik meteen in mijn bedje gekropen want de volgende dag moest ik naar school.

Dat was zowat mijn vakantie. Het was heel leuk en warm (elke dag rond 35 graden), al ergerde ik mij soms wat aan de rommel die mijn broer en zus in de kamer maakte J

Woensdag (20 nov) ben ik met Regitze en Sara naar de tweede film van The hunger games gaan kijken (in het Portugees!). Het was een goede film al begreep ik niet niet alles J

Vrijdag zijn we met school (enkel de exchange studenten) naar de artisanale markt van Caruaru gegaan. Daar heb ik 2 sleutelhangers voor op mijn blazer gekocht. 

Zaterdag (23 nov) hadden we een kerstfeestje, georganiseerd door de rotex. Het ging door in het buitenverblijf (boerderij) van Elida (was vorig jaar naar Denemarken). We gingen er om 10 uur 's ochtends met zo een volkswagen hippie-busje naartoe. We hebben er gebbq-ed als lunch. Daarna hebben we 'amigo secreto' gespeeld. Iedereen had eerder die week een grappig cadeautje moeten kopen, we gingen in een kring zitten met alle cadeautjes in het midden en dan mocht om de beurt iemand een cadeautje nemen en openen. Er waren grappige dingen bij zoals: een wc-borstel met nutella en ketchup opgesmeerd, condooms, een tandenborstel, een tut, een lelijke hoed, pampers, ... Ikzelf heb een hondenbrokken gekregen :) Hierna zijn we naar een dichtbijzijnd voetbalveld gegaan en daar hebben we spelletjes gespeeld in 2 teams tegen elkaar. Het was super tof en ik voelde me precies terug in de scouts. Terug in de boerderij was er een kerstbuffet voor ons klaargezet, met typisch Braziliaans kerstveten. Er was een grote kalkoen, pasta, rijst, puree, groentjes, ... Daarna was er nog een lekker dessert. Ik heb ook een 'echt' kerstcadeautje gekregen van mijn 'meter', heel lief van haar. Het was een t-shirt en een paar van mijn lievelingschocolaatjes hier (sonho de valsa). Het was echt een super leuke dag! Ik was jammergenoeg mijn fototoestel vergeten dus ik heb geen fotos kunnen maken :(

Gisteren (zondag) zijn we 's middags naar Recife vertrokken. We hebben er bijna de hele namiddag in een reuze decoratiewinkel doorgebracht, waar mijn mama dan ook voor heel veel geld kerstdecoratie heeft gekocht. 
De voetbalclub van Recife, Sport genaamd, had de vorige dag gewonnen, dus er waren 1000-den fans op straat en in een grote stoet waarin een bus met de spelers op meereed, gingen ze door de stad. Het was indrukwekkend om te zien!

Xxxx

Ps: De kerstversiering begint hier volop te verschijnen, wat heel raar is aangezien het overdag 30 graden is en warme temperaturen en kerstmis passen voor mij niet samen J


Kerstboom in een hotel in Fortaleza

Kerstversiering op het shoppingcenter


maandag 11 november 2013

De tijd vliegt voorbij!

Hallo,

De afgelopen weken zaten weer goed vol met allerlei activiteiten. De tijd vliegt dan ook zoooo snel voorbij! Voor ik het weet is het alweer vrijdag. Ik ben hier nu ook al bijna 3 maanden!

Vrijdag (1 november) had Andrea (Canada) ons uitgenodigd voor een halloweenfuif van de school van haar gastbroer. Het was de eerste keer dat ik echt uit zou gaan. Mijn gastmama wou ons schminken voor halloween, maar dat hebben we vriendelijk afgewezen :) Rond 22u bracht mijn gastmama, Regitze, Sara en ik naar Alto do Moura (een deel van de stad met veel alternatieve winkeltjes en restaurants met geitenvlees) want daar ging het feestje door. Het was er een beetje louche en donker en het feest ging door in een soort van bouwwerf-achtig gebouw, dus mijn gastmama was al meteen ongerust, maar gelukkig mochten we nog gaan. En we mochten gratis binnen omdat we exchange studenten zijn :) Na een uur en half leuk te hebben gedanst kwam er politie om te zeggen dat er buren hadden geklaagd dat de muziek te luid was en dat de muziek uit moest gezet worden. Het feestje werd dus vroegtijdig stopgezet en om 12 uur 's nachts zijn we al terug naar huis gegaan. Dat was jammer, maar het was echt wel een leuke avond. Regitze en Sara bleven bij mijn thuis slapen en we hebben na het feestje, samen met mijn broer, nog een horrorfilm gekeken.

De volgende dag is Regitze naar huis gegaan en ben ik naar Sara's thuis gegaan. Daar hebben we een appeltaart, een mango-browniecake en kaneelkoekjes gemaakt voor het feestje later die dag. Bijna niemand van de exchange studenten kon naar het feestje komen dus alleen Sara, Andrea, Katrin en ik waren er, en van de rotex waren Victor (was in Taiwan), Carlos (was in Frankrijk), Alex (was in Taiwan) en César (was in Finland) er. Het ging door aan het zwembad van Victors appartement. Het was heel gezellig en we hebben wat gedanst, maar jammergenoeg regende het soms een beetje.


Appeltaart, mango-browniecake en kaneelkoekjes



Groepsfoto

De woensdag daarop zijn Sara, Rene, Regitze, Kinga, Katrin en ik in de namiddag naar het shoppingcenter geweest. Aangezien we die maandag ons maandelijks Rotarygeld hadden ontvangen, had iedereen veel zin om te shoppen. Als avondeten heb ik daar pastel gegeten, dat is een soort gefrituurd deeg met iets in (ik had met kaas en hesp) en het is echt heeerlijk!

Pastel met kaas en hesp binnenin


Op vrijdag 8 november (gelukkige verjaardag, mama!) zijn Rene, Sara en ik een fitness-hiphop-dansles mee gaan volgen met Katrin. Het was heel intensief, maar echt super leuk! Daarna gingen alle exchange studenten en rotex samen eten 's avonds als een soort afscheidsfeestje voor Katrin want zij vertrekt volgende week maandag terug naar Duitsland. Eerst zijn we in Laça Burguer (Mc Donalds-achtig) gaan eten en daarna zijn we uitgegaan. Om 2 uur 's nachts is mijn mama ons komen halen en Regitze is bij mijn thuis blijven slapen.


Na de vermoeiende, maar zeer leuke hip-hop les
Iedereen samen in Laça Burguer
Groepsfoto

Zaterdag hield onze school een soort van beurs met allerlei standjes. In elke standje stonden een paar leerlingen die over een bepaald onderwerp moesten vertellen aan de mensen die passeerden en ze kregen hier ook punten voor. De beurs 'Criaçao Atual' ging door in Difusora (het shoppingcenter). Ook wij, de exchange studenten van mijn school, kregen een standje waarin we moesten vertellen over ons land. De week vooraf hadden we met onze coördinatrice sleutelhangers geknutseld met onze vlaggen erop en foto's van onze landen in het groot afgeprint en geplastificeerd. Vrijdag zijn we dan ook de hele voormiddag naar Difusora gegaan om ons standje klaar te maken. We waren klaar voordat de school eigenlijk gedaan was, dus zijn we met z'n zevenen in Phellipes (leerkracht Engels) kleine auto gekropen en hij heeft ons meegenomen naar een mooi parkje en naar het huis van zijn schoonmoeder.


Standje klaarmaken en luieren in Difusora
Alle exchange studenten van Atual (mijn school) in het parkje

Ik had echt geen zin in Criaçao Atual omdat ik niet graag voor veel mensen praat, maar uiteindelijk was het echt leuk. Potter en ik moesten van 6 tot 9 's avonds in het standje staan en er was ook een meisje van een  andere klas die voor ons vertaalde als we iets niet konden zeggen in Portugees. Je moest telkens echt maar 30 sec over je land praten en ik kon gelukkig alles in het Portugees zeggen. Mijn stress was dus nergens voor nodig geweest, het ging zelfs vlot en soms stelde de mensen me ook vragen over België. Na de beurs zijn we naar mijn nicht haar thuis geweest want zij vierde die dag haar 'crisma', iets religieus waarbij je je geloof bevestigd ofzoiets.


Rachel, Sara en ik in ons standje op Criaçao Atual

Zondag zijn we rond de middag naar het 40ste verjaardagsfeest van een vriendin van mijn mama gegaan. Het was er saai aangezien ik er bijna niemand kende. Bovendien was er een live bandje aan het optreden maar de muziek stond zo luid dat ik dacht dat ik doof zou worden. Toen mijn zus om 16u zei dat we tot 22u zouden blijven, dacht ik even  dat ik een inzinking zou krijgen, maar gelukkig ging mijn nicht een half uur later naar huis en konden we met haar meerijden, oef! 


Taart van de mevrouw die 40 werd
Morgennamiddag (dinsdag 12 november), vertrek ik met mijn gezin op vakantie naar Fortaleza tot en met zondag. We gaan met het vliegtuig, maar het is maar 45 minuten vliegen. Ik kijk er echt naar uit want we gaan eerst 1 dag naar een waterpretpark en de dagen daarop gaan we met een jeep door de duinen rijden (als ik het allemaal goed begrepen heb). 

Tot snel,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ps: Veel mensen vragen hoe het met mijn Portugees gaat... Wel het gaat niet slecht, maar ook niet echt goed. Ik had voor ik naar Brazilië vertrok gehoord dat je na 3 maanden ongeveer je plan zou kunnen trekken in je nieuwe taal, maar dat is bij mij wel echt niet het geval. Ik ben nog alles behalve vloeiend. Wanneer mijn familie spreekt tegen mij (ze praten express trager) versta ik bijna alles (heb veel te danken aan Frans), maar andere mensen versta ik vaak niet omdat ze zo snel praten. Ook mis ik nog veel woordenschat. Ik heb de indruk dat ik niet veel vooruitgang meer maak, mijn niveau verslechterd niet, maar gaat ook niet echt vooruit... Maar ik probeer positief te blijven en hopelijk komt de taal nog wel!